Den gode samaritan!

Samaria, den nordlige delen av det vi no kaller Vestbredden. Midt inne i Samaria ligger Nablus, bibelsk kjent som Sikem. Det var der Abraham vart lova landet han såg rundt seg av Gud for 4000år sidan.

Nablus er omringa av to fjell. På det eine fjellet ligge ein israelsk busetting, Elon Moreh. Det er ein av dei elste busettingane. På det andre fjellet ligge den elste busettinga. Og der er det ikkje jøder som bur der, men samaritanara.

Samaria byen som den verte kalt er eigentlig ikkje ein busettning. Sameritanarane har budt i samaria dei siste 2500 åra. Men no har dei vorte inngjerda og fått israelsk sjekkpunkt. Sjølv er innbyggjarane her imot både sjekkpunkter og sikringsgjerder.

Mens eg gjekk nedover gata gjekk det ein rar kjensle gjennom meg. Det var noko underleg her. Noko eg ikkje hadde opplevd sidan eg kom ned her. Det var ein slags fred over denne byen. Ein fred man ikkje finner ellers her.

På veg heim skulle vi gjennom Howarta, den nest største sjekkpunkte. Når vi kom ditt såg vi ei enorm kø. Tur guiden vår fant ut at vi kunne gå forbi der bilane kjørte for å sleppe køa. Vi gjekk bort til vakta, viste vårt norske pass og slapp enkelt gjennom. Mens vi gjekk forbi såg vi den lange køa på andre sida av gjerde. Studenter som skal heim etter å våre på universitetet. Menn som skal heim frå jobb. Alle må vente ein time om ikkje to på denne tida av dagen. Vi slapp med 2-3 minutt snakk med vaktane. Ein forskjellsbehandling som ikkje skulle vært lov.

Eit meir komplisert område skal man leite lenge etter.

Vinter

Det er kaldt her. Kalder enn Noreg jo. Kvifor? Palestinerne sjølv seier at det er den kaldaste vinteren her som dei kan huske. Å det er så klart den vinteren eg er her. Trudde aldri at eg skulle sitte her og ønske meg til ein varmare plass.

Eit nytt år!

Ei litt underlig, men særskild julefeiring på plassen der Jesus vart født. Ein plass der eg har vorte vant med å sjå berre muslimar. Ein dag i året går tusenvis av kristne palestinera rundt i gatene. Dei feira Jesus på ein måte som minne meg om norsk 17.mai. Feira at vår frelsar er født. Ein frelsar som kan gje dei fridomen som dei ellers manglar i livet. Ein fridom som ingen kan ta frå dei. Det vart sagt i Annapolis at det skal verte fred her innan slutten av dette nyet året. Eg har budd her i to månada no. Eg trur at den einaste fridomen dei kan få her er den dei feira i jula.

Forresten godt nyttår til alle der ute! Må Gud velsigne det nye året!