Framtida vil vise

Nett no i Annapolis holder representanta frå 40 forsjellige land, inkludert Abbas og Olmert, å snakke om fred i midtøsten. Fred her er ein draum for dei fleste. Men hvis du spør folk på gata så er det få så trur at det verte fred her med det første. Men håpe er der, det må være der ellers er alt ute. Dei fortener fred her, ein sjanse til å vokse opp i eit rettferdig samfunn.

Yassir Arafat

I morgon er ein nasjonal fridag her i Palestina. Grunnen er at det er Palestinas frigjoringsdag. Som ein palestiner som flott sa det, "it's a joke". Men feira verte det, med tog og korps. På tirsdag var det tre år sidan Palestinas store ledar Yassir Arafat døde, og det er vel mest det han dei feira i morgon og. Han er forsatt ein stor favoritt blandt mange palestinera, sjølv om det kom ut at han hadde overført millionar av dollar fra internasjonal bistand og fra skattepengar palestinske selvstyremyndigheter hadde mottatt fra Israel til å kjøpe store mengder våpen og hans eiga formue vart i 2002 regna til å være 1,3 milliardar dollar. Pengar som palestinerne godt kunne trengt. Men folk meinar forsatt at han gjorde så mykje bra for å bygge opp landet og han er eit nasjonalt symbol for landet, at han verte halden for ein stor helt, mest blandt fatah delen av Palestina. Hamas vennlige utgjer den delen av befolkninga som ikkje var så posetive til Arafat og hans ledarstil.

Skjera?

Skjer det noko ute i verda der. Føle at eg sitte her nede og går klipp av alt anna her i verda. Så klare eg å tenke så longt at, eg har internet. Ende opp med at eg finne ut at det ikkje har skjedd nåke, og at eg berre har vært her i 3 veke. Har lært eit nytt kortspill i dag då, eller trur at eg har lært det jaffall. Fekk jo ei fin forklaring på arabisk. Ellers så har det begynt å gå igjen i det vanlige her, lære nokon unga engelsk om dagen og sitte på Livingstone for å sosialisere meg med studenter om kvelden. Hard kvardag altså. Men vi snakkast ein anna gong, stikke å spela fussball no, må jo gjer litt arbeid og.

Bilete frå ein koseleg kvardag!

Olivenplukking i ein liten landsby ved Nablus.

Betlehems lokale falafelsjappe, og nokon lokale kids.



Ein Gedi, med utsikt over Dødehavet.

Sababa

Kofferten: Eg er lost i ein kultur der eg ikkje vert forstått eller forstår noko. Men det er egentlig ikkje eit så stort problem. Livet går framover, og eg forstår litt meir og litt mindre for kvar dag. Dei har god ost her i landet.


Opplevingar:
- Har plukka oliven.
- Har hatt dramakurs.
- Har ligget i dødehavet.
- Har møtt Max Mekker i egen person.
- Har våre på konsert med palestinske rappara.

Har lært at man må være fleksibel for det meste. Får du vite kva du skal gjer før du skal gjer det er du heldig. Livet er digg, og det er Palestina også.